Jadwiga Stańczakowa (1919-1996) - niewidoma poetka, autorka tomów poetyckich i krótkich opowiadań zaczęła prowadzić swój dziennik z inspiracji Mirona Białoszewskiego, z którym łączyła ją przyjaźń, i który był dla niej autorytetem oraz literackim wzorem.Białoszewski dziennik nie tylko zadał, ale także dopowiadał i uzupełniał. “Dziennik mój Mirona bawił. Traktował go jako rozrywkę. Szczególnie lubił sprawy “babskie” i “ślepackie” - moje spacery z białą laską, kawiarnie z przewodniczkami, zakupy. Przy głośnym czytaniu ponosił go temperament. Dopisywał swoje kwestie, dodawał opisy czyjegoś wyglądu czy zachowania, opuszczone “numery” z wtorków, a nawet historie z własnej przeszłości” - pisze we wstępie Jadwiga Stańczakowa.Samo pisanie dziennika było dla autorki także formą terapii, jako pomoc w radzeniu sobie z depresją. Białoszewski jest niewątpliwie inspiracją obejmującego lata 1975-1978 Dziennika we dwoje, ale Stańczakowa wypracowała tu własny i oryginalny styl, którego literackie walory są niezaprzeczalne.Fragmenty dziennika zostały zaprezentowane publicznie po raz pierwszy w audycji radiowej w 1985 roku, a w latach 1992-1994 ukazały się w niewielkim nakładzie jego dwa tomy, co sprawiło, że książka przez ostatnie kilkadziesiąt lat była białym krukiem.Przygotowane przez Wydawnictwo Warstwy nowe wydanie Dziennika we dwoje zawiera pełne opracowanie tekstu wraz z przypisami i obszernym posłowiem, a także zostało wzbogacone o film Parę osób, mały czas (2005) w reżyserii Andrzeja Barańskiego z Krystyną Jandą i Andrzejem Hudziakiem w rolach głównych.Scenariusz filmu powstał na podstawie dziennika, a sama ekranizacja została uhonorowana licznymi nagrodami filmowymi.
- projekt graficzny
- AnoMalia art studio
- okładka
- Miękka
- strony
- 448
- wydanie
- Wydanie II zmienione
- isbn
- 978-83-64841-16-3
- format
- 174 x 229
Jadwiga Stańczakowa
Dziennik we dwoje + DVD Parę osób, mały czas
Jadwiga Stańczakowa (1919-1996) - niewidoma poetka, autorka tomów poetyckich i krótkich opowiadań zaczęła prowadzić swój dziennik z inspiracji Mirona Białoszewskiego, z którym łączyła ją przyjaźń, i który był dla niej autorytetem oraz literackim wzorem.Białoszewski dziennik nie tylko zadał, ale także dopowiadał i uzupełniał. “Dziennik mój Mirona bawił. Traktował go jako rozrywkę. Szczególnie lubił sprawy “babskie” i “ślepackie” - moje spacery z białą laską, kawiarnie z przewodniczkami, zakupy. Przy głośnym czytaniu ponosił go temperament. Dopisywał swoje kwestie, dodawał opisy czyjegoś wyglądu czy zachowania, opuszczone “numery” z wtorków, a nawet historie z własnej przeszłości” - pisze we wstępie Jadwiga Stańczakowa.Samo pisanie dziennika było dla autorki także formą terapii, jako pomoc w radzeniu sobie z depresją. Białoszewski jest niewątpliwie inspiracją obejmującego lata 1975-1978 Dziennika we dwoje, ale Stańczakowa wypracowała tu własny i oryginalny styl, którego literackie walory są niezaprzeczalne.Fragmenty dziennika zostały zaprezentowane publicznie po raz pierwszy w audycji radiowej w 1985 roku, a w latach 1992-1994 ukazały się w niewielkim nakładzie jego dwa tomy, co sprawiło, że książka przez ostatnie kilkadziesiąt lat była białym krukiem.Przygotowane przez Wydawnictwo Warstwy nowe wydanie Dziennika we dwoje zawiera pełne opracowanie tekstu wraz z przypisami i obszernym posłowiem, a także zostało wzbogacone o film Parę osób, mały czas (2005) w reżyserii Andrzeja Barańskiego z Krystyną Jandą i Andrzejem Hudziakiem w rolach głównych.Scenariusz filmu powstał na podstawie dziennika, a sama ekranizacja została uhonorowana licznymi nagrodami filmowymi.