Henryk Vogler
Urodzony w 1911 roku. Prozaik, dramaturg, krytyk literacki i teatralny. Absolwent prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim (1933). Debiutował w 1936 roku na łamach “Nowego Dziennika”. W 1939 roku przedostał się do Lwowa. W okresie 1941-1942 przebywał w getcie lwowskim. Następnie więzień obozów pracy oraz obozów koncentracyjnych w Gross-Rosen i Görlitz. Po 1945 roku zamieszkał w Krakowie, gdzie w latach 1949-1951 kierował m.in. działem literackim “Gazety Krakowskiej”, a także był współzałożycielem i członkiem redakcji “Życia Literackiego” (1951-1989). W latach 1953-1958 - pierwszy redaktor naczelny Wydawnictwa Literackiego. Od połowy lat 50. jako kierownik literacki związany z teatrami krakowskimi. Propagator twórczości Tadeusza Różewicza, autor pierwszych monografii poświęconych poecie: Różewicz (Agencja Autorska, Warszawa 1969) i Tadeusz Różewicz (PIW, Warszawa 1972). Opublikował obszerne wspomnienia pt. Autoportret z pamięci (t. 1-3, 1978-1981). Zmarł w Krakowie w 2005 roku.
fot. Archiwum Henryka Voglera
